مقایسه عملکرد ساکول در کودکان کم شنوای عمیق مادرزاد با کودکان هنجار

سابقه و هدف: مطالعات گذشته احتمال مشاهده اختلال وستیبولار در کودکان کم شنوای مادرزاد را نشان داده است. بررسی حاضر با هدف مقایسه عمل کرد ساکول در کودکان کم شنوای حسی-عصبی عمیق مادرزاد با کودکان با برخوردار از شنوایی هنجار صورت گرفت.   مواد و روش ها: 30 کودک کم شنوای حسی-عصبی عمیق مادرزاد (با میانگین سن 93/6 سال) و 30 کودک شاهد (با میانگین سن 18/7 سال) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش پتانسیل عضلانی برانگیخته از وستیبول ( vestibular evoked myogenic potentials , vemp ) با ارایه محرک تون برست فرکانس 500 هرتز از راه هوایی به صورت یک گوشی از طریق رسیور داخلی ثبت گردید.   یافته ها: vemp در 3/53 درصد کودکان کم شنوا با متوسط سطح شدت آستانه 60/83 دسی بل و در تمام کودکان شاهد با میانگین سطح شدت آستانه 64/76 دسی بل ثبت گردید. از جنبه دامنه و زمان تاخیر پاسخ، تنها در دامنه p1n1 بین دو گروه، تفاوت معناداری مشاهده شد (015/0= p ). در 4 کودک استفاده کننده از کاشت حلزون، vemp ثبت نگردید. در سابقه دوران نوزادی 8 نفر از کودکان، تاخیر در راه رفتن و اختلال رشدی وجود داشت که در 6 نفر آن ها پاسخی به دست نیامد. نتیجه گیری: عدم ثبت vemp در حدود نیمی از کودکان کم شنوا به احتمال اختلال وستیبولار و به طور خاص درگیری ساکول و بروز نقص در حفظ وضعیت و تعادل استاتیک اشاره دارد